‘YOU BASTARDS’ – ஊடக பொறுப்பின் இரண்டு முகங்கள்
ஆஸ்திரேலியாவின் Daily Telegraph நாளிதழ், போண்டி கடற்கரை பகுதியில் நடந்த யூதர்களுக்கு எதிரான தீவிரவாத தாக்குதலை முன்பக்கத்தில் ஒரே வரியில் சுட்டிக்காட்டியது – “YOU BASTARDS.”
முதல் பார்வையில் இந்த தலைப்பு கடுமையானதாக தோன்றலாம். ஆனால் அதன் பின்னணி, ஒரு குறிப்பிட்ட ஊடகப் பண்பாட்டை வெளிப்படுத்துகிறது. அந்த செய்தியில், குற்றவாளியின் பெயர், குடும்பப் பின்னணி, கல்வி, தனிப்பட்ட வாழ்க்கை போன்ற விவரங்கள் எதுவும் முன்னிலைப்படுத்தப்படவில்லை. மாறாக, சம்பவத்தின் தீவிரம், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மற்றும் சட்ட நடவடிக்கைகள் மட்டுமே செய்தியின் மையமாக உள்ளன.
இதன் மூலம், அந்த ஊடகம் ஒரு தெளிவான நிலைப்பாட்டை எடுத்துக்காட்டுகிறது! குற்றம் முக்கியம்; குற்றவாளியின் வாழ்க்கைக் கதை அல்ல.
இந்த அணுகுமுறை, இந்திய ஊடகங்களில் பரவலாகக் காணப்படும் நடைமுறையுடன் ஒப்பிடும்போது மாறுபட்டதாக உள்ளது. இந்தியாவில், இதுபோன்ற சம்பவங்களில், குற்றவாளியின் சமூகப் பின்னணி, கல்வித் தகுதி, குழந்தைப் பருவம் போன்ற விவரங்கள் விரிவாக முன்வைக்கப்படுவது வழக்கம்.
“ஒரு காலத்தில் நல்ல மாணவன்”, “வறிய குடும்பத்தில் பிறந்தவன்”, “பெரிய கனவுகள் கொண்ட இளைஞன்” போன்ற குறிப்புகள், தகவல்களாக தோன்றினாலும், பல சமயங்களில் அவை குற்றவாளியை மையமாக்கும் கதை சொல்லலாக மாறுகின்றன. இதனால், பாதிக்கப்பட்டவர்களின் வலி மற்றும் சம்பவத்தின் உண்மை தீவிரம் பின்புறம் தள்ளப்படும் அபாயம் உள்ளது.
“YOU BASTARDS” என்ற தலைப்பு ஒரு வசைச்சொல் போல் தோன்றினாலும், அது ஒரு நீளமான விவரிப்பல்ல. அது ஒரு வரி கண்டனம். அதில் நியாயப்படுத்தல் இல்லை; மனிதரீதியான மென்மை இல்லை. இந்தக் கட்டுப்பாடே, அந்த தலைப்பின் உள்ளார்ந்த செய்தி.
மாறாக, தேவையற்ற விவரிப்புகள் மற்றும் உணர்ச்சி தூண்டும் பின்னணிகள், அறியாமலே, குற்றவாளிக்கு முக்கியத்துவத்தை வழங்கும் சூழலை உருவாக்குகின்றன. ஊடகம் இதை தவிர்க்க வேண்டிய கட்டத்தில் உள்ளது.
போண்டி தீவிரவாத தாக்குதல் சம்பவம் ஒரு அடிப்படை கேள்வியை எழுப்புகிறது! ஊடகத்தின் பணி, சம்பவத்தை கதையாக்குவதா? அல்லது உண்மையை பொறுப்புடன் முன்வைப்பதா?
சில நேரங்களில், குறைந்த வார்த்தைகள் அதிக பொறுப்பை காட்டுகின்றன; அதிக வார்த்தைகள் அதிக குழப்பத்தை உருவாக்குகின்றன.
இந்த சூழலில், Daily Telegraph எடுத்த அணுகுமுறை, குற்றத்தை மையமாக வைத்த, கட்டுப்பாடான, பொறுப்புள்ள செய்தி நடைமுறை என்ற வகையில் கவனிக்கத்தக்கதாக உள்ளது. இந்திய ஊடகங்களும், செய்தி சொல்லும் வேகத்தோடு, செய்தி சொல்லும் பொறுப்பையும் மீண்டும் பரிசீலிக்க வேண்டிய தருணம் இது.
